Ο Ταμπάκος Χαρίσης

Ετικέτες

Συμεών Κριθαράς, Ταμπάκοι, Χαρίσης ο ταμπάκος

Του Συμεών Κριθαρά

Ο Χαρίσης ήταν εργάτης ταμπάκος. Γεννήθηκε στην Καλούτσια αλλά ζούσε με την οικογένεια του στη συνοικία Σιαράβα. Είχε υπηρετήσει στρατιώτης σε τέσσερις Βαλκανικούς στρατούς και μιλούσε τρεις γλώσσες τις οποίες έμαθε «παιδιόθεν» όπως έλεγε. Ήταν αριστερός αλλά δεν είχε μέθεξη με την πολιτική. Στο ταμπάκικο που δούλευε κάθε μία ώρα έφευγε και πήγαινε στην ταβέρνα της συνοικίας για να πιει κρασί ή ρακί. Ήταν μεγάλο ρακοκάζανο. Οι Σιαραβίνοι, του έλεγαν «καλός είσαι μωρέ – Χαρίση, αλλά πίνεις πολύ κρασί». Τότε αυτός απαντούσε: Γιατί να μην πιω! Ο Χριστός το πρώτο θαύμα που έκανε εν Κανά ήταν η μετατροπή του νερού σε κρασί.

Τα κάλαντα

Ετικέτες

Παλιά Γιάννινα, Συμεών Κριθαράς, Σιαράβα, Χριστουγεννιάτικα ήθη και έθιμα

Του Συμεών Κριθαρά

Παραμονή των Χριστουγέννων τα παιδιά του μαχαλά Σιαράβα από τις 7 (επτά) το πρωί προανάγγειλαν την γέννηση του Χριστού. Ένας μικρός βλάχος όμως σηκωνόταν από τις τρεις (3) το πρωί να πει τα κάλαντα λες και περίμεναν αυτόν να φιλοδωρήσουν οι νοικοκυρές, όμως πέρα απ’ αυτό τον προς το νεογέννητο Χριστό ύμνο τον έλεγε μπερδεμένα δηλαδή άλλα μισά ελληνικά άλλα βλάχικα.
Τότε η μητέρα του η βλάχα φώναζε όχι έτσι «άρε βόμπερε» (δηλαδή χαμένε) όχι έτσι σιάλια χάρλουϊ (δηλ. δυστυχία μου). Τα παιδιά του μαχαλά τα άκουγαν αυτά και γέλαγαν τυλιγμένα στις κουβέρτες και τις φλοκάτες.

Χρόνια – ζωή – άνθρωποι (ανάλεκτα) παλιά Γιάννινα

Ετικέτες

Παλιά Γιάννινα, Συμεών Κριθαράς

Του Συμεών Κριθαρά

Ο πρωτότοκος γιος των Εβραίων αποκαλούνταν μποχώρης, γιατί ήταν στο μυαλό χαμόρ, δηλαδή ζώο. Πέθανε στα χρόνια του μεσοπολέμου ένας μποχώρης και αφού τον έψαλλε ο χαχάμ Νταβίντ ένας Εβραίος εκφώνησε τον επικήδειο λέγοντας: «πέθανε ο καημένος ο μποχώρης, χθες μίλαγε σήμερα δεν μιλάει, χθες γέλαγε σήμερα δεν γελάει, χθες στο στρώμα σήμερα στο χώμα!»

«Το αξαμήσιο» (Κυνήγι το σούρουπο)

Ετικέτες

Αξαμήσιο, Γιοσέφ Ελιγιά, Κυνήγι στη λίμνη, Παμβώτιδα, Συμεών Κριθαράς, Σιαράβα

Του Συμεών Κριθαρά

«Ω λίμνη αχ πλάι σου τα παλιά
ζωντανεμένα
Μα όταν γρικώ νεκρά τα περασμένα
Πως νιώθω να δακρύζει
Ω, λίμνη ωιμένα της φαντασίας
το βλέμμα εκστατικό»

Γιοσέφ Ελιγιά «Παμβώτιδα»

Τη δεκαετία του ’50 όταν το υδροσύστημα, ο βιότοπος και γενικότερα το περιβάλλον της λίμνης δεν είχαν τραυματισθεί θανάσιμα, κατά τους μήνες Νοέμβρη και Δεκέμβρη, όταν τις βουνοκορφές του Περιστερίου και του Μιτσικελίου τις κάλυπταν τα χιόνια, όταν δηλαδή άρχιζαν οι «πάγωτες» κατέφθαναν στη λίμνη από τη Σιβηρία και τις άλλες βόρειες ευρωπαϊκές χώρες μυριάδες αγριόπαπιες όπως καναβές, χήνες, γκρινίτσες, μπεχριά, σουστάρια, χαμπλοί κλπ.

Το Ταμπάκικο – δομή, λειτουργία

Ετικέτες

Συμεών Κριθαράς, Σιαράβα, Ταμπάκικα, Ταμπάκοι

Του Συμεών Κριθαρά

Σειούνται τα κλαριά, σειούνται τα πλατανόφυλλα
να σ’ πάρουν το κακό όλα τα ταμπακόπουλα.

(Σιαραβινό δίστιχο)

Το ταμπάκικο είναι ένας απέραντος και αβυθομέτρητος κόσμος, πολύπλοκος και πολυσύνθετος. Πρέπει να τον έχεις βιώσει για να έχεις τη δυνατότητα να μιλήσεις γι’ αυτό με κύρος. Τα ταμπάκικα εκτείνονταν στην ανατολική πλευρά της πόλης των Ιωαννίνων στην παραλίμνια περιοχή όπου βρίσκεται η ιστορική συνοικία Σιαράβα, καθώς και στην περιοχή Λειβαδιώτη πλησίον της πλατείας Μαβίλη. Η συνοικία Σιαράβα βρίσκεται μεταξύ των οδών Ζαλοκώστα και Γαριβάλδη, τα δε ταμπάκικα τα συναντούσε από το σημείο που βρίσκονταν το καφενείο-πανδοχείο τα «Δύο Ναυτάκια» μέχρι την περιοχή Χατζουμέρ-Αγά κοντά στα δημοτικά σφαγεία.